Farbenlehre

Zacznijmy od krótkiej notki, która niech zainauguruje obiecujący cykl Odkrycia Sherlocka.

Dziś na przykład Sherlock odkrył, co oznacza zwrot "wyjść w praniu".
Otóż w praniu wyszło mu, że żółty i niebieski naprawdę dają zielony i że nie jest to ładny kolor na prześcieradło.


***
Glossa Filozoficzna:

Morał Platona jest taki, że spoko, no cóż, prześcieradło jest teraz jedynie jeszcze nędzniejszym cieniem Prześcieradła Idei.

Morał Kartezjusza jest taki, że spoko, to najlepszy powód, żeby w ogóle w żadne prześcieradła nie wierzyć.

Morał Berkeleya jest taki, że spoko, tylko ja i Bóg tę żenadę widzimy (a pamiętajmy, że i "ja" i "Bóg" to jedne z tych bardziej wątpliwych pojęć filozofów)...

Morał Lewisa jest taki, że spoko, to prześcieradło ma wszak tyle urodziwych możliwych odpowiedników (choć zauważmy przy tym, że taki świat możliwy, w którym na przykład jest ono żółte jak wprzódy, bo Sherlock prać umie, to musi być bardzo daleko)...

Morał Sellarsa jest taki, że spoko, ten cały "zielony" to Mit (Danych Zmysłowych).

***

A morał Sherlocka jest taki, że jakąś mityczną barwą nieistniejącego możliwego cienia prześcieradła, którego i tak nikt nie ogląda to chyba rzeczywiście nie ma sensu się przejmować.